Ana Gibi Yar, Bağdat Gibi Diyar!..

Bağdat gibi diyar olur olmaz mı bilemeyeceğim ama ana gibi yar olamayacağı kesin! Bunca zaman aradım taradım, şahsen ben bulamadım. Ya bana hep odunlar, ağaçlar denk geldi, ya da gerçekten hayatıma giren hiçbir kimse bana annem gibi bakmadı. Bu yaşıma kadar her ne kadar pratikte tam tersini yapıyormuş gibi gözüksem de, teoride erkek arkadaşlarım için tek bir kıstas koydum: Bana annem gibi bak! Sırtıma havlu koy, yumurtamı soy, çorbamı üfle olayından bahsetmiyorum tabi ki. Bana öyle bak ki; bakışlarından hissedebileyim sevgini, bağlılığını, korumacılığını, şefkatini. Öyle bak ki; bilebileyim ben, benden uzakta da olsan sıcaklığının hep benimle olacağını. Öyle bir bak ki; her ne olursa olsun sığınabileceğim dingin limanın senin kolların olacağını hissedeyim. Ya da o bakışların anlatsın bana, sana ihtiyacım olduğu her an omzunun bana açık olduğunu. Hastalandığımda mesela, sıcak çorbadan daha çok ısınsın içim o bakışlarınla. Bana hep annem gibi bak ki, ben de o bakışların içinde kaybolabileyim. Ömrümü vereyim, huzuru bulabileyim. Kısacası sadece sev beni. Sade, saf, katkısız sev. Sen bu kadarını yap, ben geri kalanını hallederim dedim hep. Ama nerede! Ben dedim Mersin, adamlar gitti tersin.

Hal böyle olunca ben de her seferinde attım kendimi anacığımın şefkatli kollarına. E malum, teselli lazımdı. Her geçen zaman, o sıcacık bakışların değerini daha iyi gösterdi bana. Ve şükrettim, şu hayatta bana bu kadar değerli bakan en azından bir kişi olduğuna. İstediğimi henüz bulamasam da, ne istediğimi bilmemi sağladığı için, aramaktan hiç vazgeçmemeyi, isteklerimin peşinden gitmeyi, sabretmeyi, azmetmeyi hatta inat etmeyi, bazen de bırakıp gitmeyi öğrettiği için ve en önemlisi hayatta bir bakışın her şeyden çok daha değerli olabileceğini anlattığı için hep minnettar oldum ona.
Beyler adına üzülerek söylemek istiyorum ki; rahat rahat annemize sarılıp onu ne kadar çok sevdiğimizi söyleyebilme rahatlığımız olduğu için biz kadınlar onlardan çok çok daha şanlıyız. Mutlaka vardır aralarında bu şerefe nail olabilmiş şanslılar ama geneli maalesef sadece annelerine uzaktan bakmakla yetinmek durumundadırlar, bunu biliyoruz. Belki de bunu bir eksiklik olarak düşünmeselerdi, annelerinin o güzel bakışlarından kaçırmasalardı kendilerini zamanında, şimdi biz kız arkadaşlarına annelerinden miras, o şefkat dolu bakışlarla bakabilirlerdi. Sanırım böylece bizde daha az dırdır yapmış olurduk.

Hayatın hepimize annemizin gözleriyle bakması dileğiyle. Anneler gününüz kutlu olsun!

JanyBonne