19 Haziran 2012 Salı

O Benim Dünyam…Benimle Nefes Alan!!!....

Yıllar yıllaaarr önce;
Bir adam…
Ya da birkaç dakika önce;
Başka bir adam…
Herhangi bir adam…
Herhangi bir zamanda, herhangi bir şehrin, herhangi bir semtinde, biraz şaşkın, biraz ürkek, biraz meraklı bir adam…
Herhangi bir adam, ama belli çok mutlu bir adam… Gözleri, sevincin getirdiği yaşlardan parlamış, elini kolunu ne yapacağını bilmeden paha biçilmez hazinesine doğru yaklaşan bir adam.
Herhangi bir binanın, herhangi bir odasında, belki esmer, belki uzun, belki kel, belki gözlüklü, belki de bıyıklı bir adam. Ne zaman, ne mekân, ne adam… Hiç biri önemli değil o andan.
Belki bir sabah, belki de bir akşam ya da gece yarısı 12 veya sabah karşı 6… Uykusuzluktan kızarmış gözleri, mutluluktan titreyen elleri, ürkek tavrıyla hazinesine yaklaşan bir adam. 
İşte o adamlardan biri benim babam!
Herhangi biri için herhangi biri olan o adam, benim dünyam!
Hatırlamasam da çok iyi biliyorum ilk gün nasıl bir güvenle sıktığımı onun parmağını, çünkü hala aynı güvenle tutuyorum ellerini.
Elini tuttuğum o ilk andan beri her tökezlediğimde yanımda olan, bazen yolumdan taşları ayıklayan, bazen engelleri görmemi sağlayan, bazen de düşememe izin veren, ama yine de gelip kendisi kaldıran, her uzandığımda elimi kavrayan, en cesaretsiz anımda sırtımdan hafifçe ittirip ilk adımı atmamı sağlayan, dizlerine yattığımda saçlarımı okşayan, zamanı geldiğinde gözyaşlarımı silen, hep güvenen, hep güven veren, sıcaklığı sevgiyi hissettiren o eller işte benim dünyam…
Benim parmaklarım büyüdü, onun elleri yaşlandı.
Daha az tutuyorum belki artık ellerini,  daha az ihtiyacım olduğundan değil. O ellerde sayesinde öğrendim ben daha sağlam durmayı hayatta.
Daha az düştüğümden hiç değil. O ellerde öğrendim daha güçlü kalkmayı ayağa.
İşte o bir adam. Herhangi bir adam…
Herhangi biri için herhangi bir adam ama benim dünyam!
Ölene kadar elimi tutacak olan, çok uzaklara gitse de hep yanımda olacak olan, nefesini hissettiğim, dizinin dibinde bittiğim, varlığıma güç katan, gözümü kapatıp yükseklerden kendimi kollarına bir saniye bile düşünmeden bırakabildiğim tek adam. En büyük kavgalarımı yaptığım, kırmaktan, kızmaktan çekinmediğim, çünkü ne yaparsam yapayım beni bırakıp gitmeyeceğini bildiğim bir adam. Sevgisi hep içimde yanan, yanında hep çocuk kaldığım, istediğim kadar şımardığım, benim yerime beni düşünen tek adam benim dünyam.
O benim için çok özel bir adam. O benim dünyam. O benim babam!
Biliyorum herhangi biri için herhangi biri olan bir başka herhangi bir adam da, senin dünyan!
Hayatın hepimizi dünyalar gibi koruması dileğiyle.
Babalar günü kutlu olsun
JanyBonne

Hiç yorum yok: